ويروس HIV عامل گسترهاي از بيماريها است كه با نام ايدز شناخته ميشوند. HIV نوعي ويروس پسگرد است كه عمدتاً به اجزاي دستگاه ايمني انسان مانند سلولهاي CD4+ T، درشتخوارها و سلولهاي دندريت سرايت ميكند و به صورت مستقيم يا غيرمستقيم سلولهاي CD4+ T را از بين ميبرد.[۵۱]
HIV عضوي از سرده ويروسهاي آهستهگستر،[۵۲] و بخشي از خانواده ويروسان پسگرد است.[۵۳] ويروسهاي آهستهگستر خصوصيات ريختشناسي و زيستشناسي مشترك بسياري دارند. گونههاي بسياري از پستانداران مبتلا به ويروس آهستهگستر ميشوند، كه مشخصاً دليل بيماريهاي طولانيمدت با دوره كمون طولاني هستند.[۵۴] ويروسهاي آهستهگستر به شكل تك رشته، حس مثبت، ويروس آراناي غلافدار منتقل ميشوند. پس از ورود به سلول هدف، ژنوم آراناي ويروس توسط آنزيم وارونويس ويروسي كه همراه با ژنوم ويروسي در ذرات ويروسي منتقل شده، به يك دياناي دو رشته استاندارد تبديل ميشود. سپس DNA ويروسي وارد هسته سلول ميشود و كل DNAهاي سلولي را توسط اينتگراز ويروسي فرا ميگيرد.[۵۵] وقتي فرا گرفته شد، ويروس ممكن است پنهان شود و اين به ويروس و سلولهاي ميزبانش اين امكان را ميدهد تا توسط دستگاه ايمني بدني شناسايي نشوند.[۵۶] همچنين اين ويروس ميتواند تكثير شود و ژنومهاي RNA جديدي توليد كند و پروتئينهاي ويروسي كه توسط سلول به عنوان هستههاي سلولي جديد شدهاند را در چرخهاي از نو پديدآورد
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۶:۴۲ توسط:امير موضوع:
انتقال HIV از مادر به فرزند ميتواند در دوران بارداري، هنگام زايمان يا از راه شير مادر انجام شود.[۴۸][۴۹] اين راه سومين طريق شايع انتقال HIV در دنيا ميباشد.[۲] در صورت عدم درمان، خطر انتقال قبل يا در حين تولد حدود ۲۰ درصد و در كساني كه شير هم بدهند ۳۵ درصد است.[۴۸] در سال ۲۰۰۸، حدود ۹۰٪ موارد HIV كودكان ناشي از انتقال عمودي محاسبه شد.[۴۸] با درمان مناسب خطر ابتلاء به عفونت از مادر به فرزند ميتواند به حدود ۱٪ كاهش يابد.[۴۸] درمان از طريق پيشگيري شامل مصرف داروي ضد ويروسي توسط مادر در دوران بارداري و زايمان، عمل سزارين در زمان مناسب (و نه اضطراري)، عدم تغذيه شير مادر، و تجويز داروهاي ضد ويروسي به نوزاد ميشود.[۵۰] با اين حال بسياري از اين امكانات در كشورهاي در حال توسعه در دسترس نيست.[۵۰] اگر در دوران دندان آوردن، مواد غذايي به خون آلوده شود، ميتواند خطر انتقال را افزايش دهد.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۵:۵۶ توسط:امير موضوع:
دومين عامل شايع انتقال HIV، از طريق خون و فراوردههاي خوني است.[۲] از راههايي كه ممكن است اين بيماري توسط خون منتقل گردد ميتوان سرنگ مشترك در مواد مخدر تزريقي، زخم در اثر فرورفتن سرسوزن، انتقال خون آلوده يا فراوردههاي خوني، يا تزريقهايي كه با استفاده از تجهيزات پزشكي استريل نشده انجام ميشود را نام برد. خطر سرنگ مشترك در حين تزريق مواد مخدر بين ۰٫۶۳ و ۲٫۴ درصد و به طور متوسط ۰٫۸٪ در هر عمل ميباشد.[۴۱] خطر انتقال از فرورفتن سرسوزن يك فرد آلوده ۰٫۳٪ در هر عمل (حدود ۱ در ۳۳۳) و خطر آلودگي غشاء مخاطي به خون آلوده ۰٫۰۹٪ در هر عمل (حدود ۱ در ۱۰۰۰) تخمين زده ميشود.[۲۶] در ايالات متحده، مصرفكنندگان مواد مخدر تزريقي ۱۲٪ از مبتلايان به HIV در سال ۲۰۰۹ را تشكيل ميدادند[۳۱] و در برخي مناطق بيش از ۸۰٪ از افرادي كه تزريق مواد انجام ميدهد داراي HIV هستند
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۵:۲۳ توسط:امير موضوع:
شايعترين حالت انتقال HIV از طريق تماس جنسي با فرد آلودهاست.[۲] اكثر موارد انتقال HIV در سراسر دنيا از طريق تماس با جنس مخالف رخ ميدهد. با اين حال، شكل انتقال در هر كشور متفاوت است.[۲] در ايالات متحده، از سال ۲۰۰۹، بيشتر انتقالهاي جنسي در مردان همجنسگرا رخ داده است،[۲] كه ۶۴٪ از تمام موارد مشاهده شده را شامل ميشود.[۳۱]
در مورد تماس محافظت نشده با جنس مخالف، تخمين خطر انتقال HIV در هر عمل جنسي در كشورهاي كم درآمد چهار تا ده برابر بيشتر نسبت به كشورهاي با درآمد بالا است.[۳۲] در كشورهاي با درآمد كم، خطر ابتلاء از زن به مرد انتقال به ۰٫۳۸٪ در هر بار نزديكي و از مرد به زن ۰٫۳۰٪ در هر بار نزديكي تخمين زده شدهاست. اين تخمين براي كشورهاي با درآمد بالا، ۰٫۰۴٪ در هر بار نزديكي براي انتقال از زن به مرد و ۰٫۰۸٪ در هر بار نزديكي از مرد به زن ميباشد.[۳۲] خطر انتقال از مقاربت مقعد بيشتر است، و ۱٫۴ تا ۱٫۷ درصد در هر بار نزديكي با جنس مخالف يا موافق تخمين زده شدهاست.[۳۲] اگرچه خطر ابتلاء از طريق آميزش جنسي دهاني نسبتاً كم است، اما اين احتمال وجود دارد.[۳۳] خطر انتقال از طريق رابطه دهاني «نزديك به صفر» توصيف شده است،[۳۴] اگر چه چند موردي گزارش شدهاست.[۳۵] خطر ابتلاء از طريق سكس دهاني صفر تا ۰٫۰۴ درصد تخمين زده شدهاست.[۳۶] در محيطهايي عمومي مانند روسپيها، خطر انتقال از زن به مرد ۲٫۴٪ در هر بار نزديكي و از مرد به زن ۰٫۰۸ درصد در هر بار نزديكي تخمين زده شدهاست.[۳۲]
خطر انتقال در حضور بيماريهاي آميزشي[۳۷] و زخم تناسلي[۳۲] افزايش مييابد. به نظر ميرسد زخم تناسلي خطر ابتلاء را تا حدود پنج برابر افزايش ميدهد.[۳۲] بيماريهاي مقاربتي ديگر مانند سوزاك، كلاميديا، تريكومونا، و واژينوز باكتريال، به نسبت كمتري خطر انتقال را افزايش ميدهند.[۳۶]
بار ويروسي از فرد آلوده نيز عامل مهمي است كه در انتقال از طريق تماس جنسي (و همچنين از طريق مادر به فرزند) نقش دارد.[۳۸] در طول ۲٫۵ ماه اول از عفونت، ميزان سرايت به دليل بار زياد ويروسي، ۱۲ برابر بيشتر است.[۳۶] در مراحل آخر عفونت فرد، ميزان انتقال در حدود هشت برابر بيشتر است
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۴:۵۱ توسط:امير موضوع:
HIV از سه طريق اصلي انتقال مييابد:
تماس جنسي
قرار گرفتن در معرض خون يا بافت آلوده
از مادر به فرزند در دوران بارداري، زايمان، يا تغذيه با شير مادر (كه با نام انتقال عمودي شناخته ميشود)[۲]
هيچ گونه خطر انتقال از طريق ويروس مدفوع، ترشحات بيني، بزاق، خلط، عرق، اشك، ادرار، يا استفراغ وجود ندارد مگر اينكه با خون آلوده شده باشند
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۴:۲۱ توسط:امير موضوع:
سندرم نقص ايمني اكتسابي (ايدز) زماني معني پيدا ميكند كه شمار سلولهاي CD4+ T به كمتر از ۲۰۰ سلول در هر ميكروليتر برسد يا بيماريهاي خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.[۱۳] در غياب درمان، حدود نيمي از افراد مبتلا به HIV در عرض ده سال مبتلا به بيماري ايدز ميشوند.[۱۳] رايجترين وضعيتهايي كه هشداري بر وجود ايدز هستند پنوموني ناشي از پنوموسيستيس (۴۰٪)، نزاري به شكل سندرم اتلاف اچآيوي (۲۰٪) و كانديدياز مري ميباشند. ساير علائم شايع شامل عفونتهاي دستگاه تنفسي در يك دوره زماني معين ميشود.[۱۳]
عفونت فرصتطلب ممكن است توسط باكتري، ويروس، قارچ و انگل به وجود بيايد كه معمولاً توسط دستگاه ايمني بدن كنترل ميشود.[۱۹] اينكه كدام عفونت رخ ميدهد تا حدودي به اين بستگي دارد كه چه عواملي در محيط اطراف فرد قرار دارد.[۱۳] اين عفونت تقريباً ميتواند هر دستگاهي از بدن را تحت تأثير قرار دهد.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۳:۴۱ توسط:امير موضوع:
پس از علائم اوليه، بيمار وارد مرحلهاي به نام دوره نهفتگي يا HIV بينشانه يا HIV مزمن ميشود.[۱۰] اين مرحله از HIV ميتواند بدون هيچ گونه درماني از حدود سه سال[۱۵] تا بيش از ۲۰ سال[۱۶] (به طور متوسط حدود هشت سال)[۱۷] به طول بينجامد. اگرچه معمولاً در ابتداي بيماري هيچ علائمي مشاهده نميشود يا علامتهاي خيلي كمي ديده ميشود، اما در نزديكي پايان اين مرحله بسياري از افراد دچار تب، كاهش وزن، مشكلات گوارشي و دردهاي عضلاني ميشوند.[۱۰] همچنين ۵۰ تا ۷۰ درصد از افراد دچار لنفادنوپاتي ماندگار ميشوند، بطوري كه چند گروه از غدد لنفاوي (به جز در كشاله ران) به مدت بيش از سه تا شش ماه بدون هيچ درد و به طور توجيهناپذيري بزرگ ميشود.[۹]
اگرچه بسياري از مبتلايان HIV-1، قابل تشخيص هستند و در صورت عدم درمان نهايتاً سير بيماري به ايدز منجر خواهد شد، ولي درصد كمي از آنها (حدود ۵٪) سطح بالاي سلولهاي CD4+ T خود را بدون هيچ درمان ضدويروسي تا بيش از ۵ سال حفظ ميكنند.[۱۳][۱۸] اين افراد به عنوان كنترلكنندههاي HIV طبقهبندي ميشوند، و آنهايي كه مقدار كم يا غيرقابل محسوسي از ويروس را بدون درمان ضدويروسي در بدن خود نگه ميدارند به عنوان «كنترل كنندگان ممتاز» يا «سركوبگران ممتاز» شناخته ميشوند
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۲:۵۸ توسط:امير موضوع:
دوره اوليه HIV، عفونت حاد HIV يا سندرم حاد «رتروويروسي» ناميده ميشود.[۹][۱۱] بسياري از افراد ۲ تا ۴ هفته پس از در معرض قرار گرفتن اين بيماري، دچار بيماريهايي مانند شبه-آنفلوآنزا يا شبه-مونونوكلئوز ميشوند و برخي ديگر هم هيچ نشانه قابل توجهي در آنها ديده نميشود.[۱۲][۱۳] علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ ميدهد و معمولاً شامل تب، لنفادنوپاتي، فارنژيت، خارش پوست، سردرد و/يا زخم دهان و اندام تناسلي ميشود.[۱۱][۱۳] خارش پوست كه در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ ميدهد، خود را بر روي بالاتنه نشان ميدهد و به شكل ماكولوپاپولر ميباشد.[۱۴] همچنين در اين مرحله برخي از افراد دچار عفونتهاي فرصتطلب ميشوند.[۱۱] ممكن است در دستگاه گوارش علائمي مانند تهوع، استفراغ يا اسهال رخ دهد، و همچنين علائم عصبي نوروپاتي محيطي يا سندرم گيلان باره نيز محتمل هستند.[۱۳] طول دوره اين علائم متفاوت است، اما معمولاً يك يا دو هفته ميباشد.[۱۳]
با توجه به اينكه اين علائم آنچنان خاص نيستند، اغلب به عنوان نشانههايي از عفونت HIV شناخته نميشوند. حتي مواردي كه توسط يك دكتر خانوادگي يا يك بيمارستان ديده ميشود اغلب با بسياري از بيماريهاي شايع عفوني با علائمي مشترك با آن اشتباه ميشود. بنابراين شايسته است كه عفونت HIV در بيماراني كه داراي عوامل مستعدكننده هستند، مد نظر باشد
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۲:۱۸ توسط:امير موضوع:
عفونت HIV داراي سه مرحله اصلي است: عفونت حاد، دوره نهفتگي و ايدز
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۲۱:۳۴ توسط:امير موضوع:
ايدز (به انگليسي: AIDS) يا نشانگان اكتسابي كمبود ايمني (به انگليسي: Acquired immune deficiency syndrome)، نوعي بيماري است كه در دستگاه ايمني و توسط ويروس نقص ايمني (HIV) ايجاد ميشود.[۱] بيماري ناشي از ويروس HIV داراي سه مرحله اصلي است. در مرحله اول (عفونت حاد) فرد ممكن است براي مدت كوتاهي بيماري شبه آنفلوآنزايي را تجربه كند. به همين دليل معمولاً اين بيماري تا يك دوره طولاني بدون هيچ علائمي دنبال ميشود كه به اين مرحله از بيماري، دوره نهفتگي گفته ميشود. هر چقدر كه بيماري پيشرفت يابد، تداخل بيشتري با دستگاه ايمني بدن پيدا ميكند و باعث ميشود كه افراد به عفونتهايي مانند عفونت فرصتطلب و تومور دچار شوند، البته معمولاً در افرادي كه دستگاه ايمني آنها به خوبي عمل ميكند تأثيرگذار نيست. در نهايت بيماري زماني وارد مرحله سوم يا ايدز خواهد شد كه شمار سلولهاي CD4+ T به كمتر از ۲۰۰ سلول در هر ميكروليتر برسد.
HIV عمدتاً از طريق آميزش جنسي (از جمله مقعدي و حتي دهاني) محافظت نشده، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداري، زايمان يا شيردهي منتقل ميگردد.[۲] بعضي از مايعات بدن مانند بزاق و اشك قادر به انتقال HIV نيستند.[۳] پيشگيري از عفونت HIV، عمدتاً از طريق آميزش جنسي امن و برنامه تعويض سرنگ، راه حلي براي جلوگيري از گسترش اين بيماري محسوب ميشوند. هيچگونه درمان يا واكسن وجود ندارد؛ اگر چه درمان ضدويروسي ميتواند باعث كاهش دوره بيماري و اميد به زندگي نزديك به طبيعي گردد. با وجود اين كه درمان ضدويروسي خطر مرگ و عوارض ناشي از اين بيماري را كاهش ميدهد، اما اين داروها گرانقيمت هستند و ممكن است با عوارض جانبي همراه باشند.
پژوهشهاي ژنتيكي نشان ميدهند كه HIV در اصل در اوايل قرن بيستم ميلادي در غرب آفريقا جهش يافته و پديد آمده است.[۴] ايدز اولين بار در سال ۱۹۸۱ توسط مركز كنترل و پيشگيري بيماري (CDC) شناخته شد، در حالي كه عامل آن (عفونت HIV) در اوايل آن دهه شناخته شده بود.[۵] از زمان كشف آن تا سال ۲۰۰۹، ايدز باعث مرگ ۳۰ ميليون نفر شده است.[۶] تا سال ۲۰۱۰، حدوداً ۳۴ ميليون نفر به ايدز مبتلا بودهاند.[۷] ايدز به عنوان همهگيري جهاني شناخته ميشود كه در حال حاضر حوزه شيوع آن بسيار وسيع و در حال گسترش است.[۸]
ايدز تأثير بسيار زيادي بر روي جوامع داشتهاست، چه به عنوان يك بيماري و چه به عنوان عاملي براي تبعيض. همچنين تاثيرات اقتصادي قابل توجهي داشته است. تصورهاي نادرست بسياري در رابطه با ايدز وجود دارد، براي مثال انتقال ايدز از طريق رابطههاي سطحي غيرجنسي. اين بيماري همچنين موضوع مجادله اديان شده است.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۱۱ دى ۱۳۹۶ساعت:
۰۱:۱۹:۱۹ توسط:امير موضوع: